İnsanlara, hayvanlara değer verilmeyen günümüz evinde engelli kedisiyle yaşayan 41 yaşındaki Osman Kaplan hem hayvanların karnını doyurup onlara sahip çıkıyor, hem de evsizlere, bakıma muhtaç engelli insanlara yardım ediyor.
Doğma büyüme Ankaralı olan Osman Kaplan 28 yıldır Yenimahalle’de ikamet ediyor. Kelimenin tam anlamı ile gerçek bir yardımsever. Gördüğü her yerde kedileri, köpekleri, kuşları, tüm hayvanları elinden geldiğince besliyor. Ömrünü kendi imkânları ve gönüllülerin desteği ile her gün yeni bir hayvanın tedavisi ve bakımı ile ilgileniyor. Hayvanların yanı sıra evi olmayan insanlara da ulaşıp onlarla ilgileniyor, yiyecek içeceklerini karşılıyor.
İLK EĞİTİM AİLEDE BAŞLAR
Vicdanlı bir insan olmasını anne ve babasından aldığını söyleyen Kaplan “Hayvanseverliğim küçüklükten geliyor. Her zaman evimizde kedi ve köpek beslerdik. Ailemin beni yetiştirme tarzı böyleydi. Daha sonra büyüdükçe profesyonel şekilde yapmaya başladım. Uzun yol şoförüyken şehirlerarası yollarda ağaçlara kuş yuvası yapıp asmaya başladım. Kış aylarında yağmurlu havalarda ne yaparlar diye düşündüm. Ücretsiz pet nakil işi yaptım. Bir şehirden başka şehre sahiplenilen hayvanları götürdüm. Ya da yaraları tedavi edilecek olan o hayvanları götürdüm” diye konuştu. Kaplan, “Ben üzerime düşen görevi yapayım da…” diyen Kaplan “İlgilendiğim ailelerin genelde eşleri yok. Evde bir engelli çocuk varsa annenin çalışması imkânsız. Çocuğuyla ilgilenmek zorunda kalıyor. Onların o ihtiyaçlarını arkadaşlarımla birlikte karşılayıp gıdalarını alıyoruz. Evleri çok kötü durumdaysa evlerini boyar, tamiratını yapar eşyalarını alırız. Çocukların okul kıyafetlerini bayramlıklarını karşılarız. Bana göre yaşamak yemek, içmek, gezmek, televizyon izlemek değil. Yaşam hem sokak hayvanlarına yardım etmek, hem de imkânı olmayan ailelere, evsizlere yardım etmek. Ben ilgilenmezsem, o ilgilenmezse o zaman ne olur. Sokakta kalan birinin karnını doyurmazsanız o kişi karnını doyurmak için başka alternatifler bulmaya çalışır. Belki gider birine ya da kendisine zarar verir. Nereye kadar böyle diyen insanlar var. Ben elimden geldiği kadarına ulaşayım yeter” dedi.
EŞİMDEN BU YÜZDEN AYRILDIM
Kaplan’ın bu yardımseverliği eşiyle ayrılmasına sebep bile olmuş. Kaplan şöyle devam ediyor: “Eşim evde baktığım hayavar için, ‘Bırak onları’ dedi. Bende ‘Bırakmam gel beraber bakalım’ dedim. O da ‘Yok’ dedi ve beni terketti. Ben hiçbir zaman sokak hayvanlarına bakmaktan ya da imkânı olmayan ailelere yardım etmekten çekinmeyeceğim. Birilerinin bana destek olmasını yeter.”
HER AKŞAM AŞTİ’DEYİM
Her akşam AŞTİ’nin karşısında evsizlere ücretsiz yemek dağıtan Kaplan “3 aydır AŞTİ’ deyim. Evsiz insanlarımıza 60-100 tane sandviç yapıyorum. Maliyetini haftanın 2 günü kendim diğer günler de arkadaşlarım karşılıyor. Çünkü orada çok sayıda evsiz insan, akli dengesi yerinde olmayan, 19 yaşından 80 yaşına kadar insanlar var. Öyle hayat hikâyeleri var ki; ihanete uğrayandan tutun da evladından ya da anne babasından şiddet, taciz görenine kadar. Çoğunun akli dengesi yerinde değil. Yerinde olsa daha farklı bir yaşam mücadelesi verirler. Çoğunun gözünde hiç yaşam belirtisi yok, canlılık yok. Sen yemek verirsen yer, vermezsen yemezler. AŞTİ’nin karşısındaki pazaryerinde duruyorum. Sandviç, su, ayran koyuyorum. Menü değişiyor her gün. Ben gittiğim zaman beni orada bekliyorlar. Bir tanesi masayı alıyor yardım ediyor. Öteki torbaları alıyor. Herkes sıraya geçiyor. İhtiyacı olanı alıyor. Fazla alan olmaz” diye konuştu.
HAYVANLARA ATÖLYEMDE BAKIYORUM
“Atölyeme gitmeden önce sabah 7-7.30 arası sokak hayvanlarını beslerim” diyen Kaplan “Öğlen 14.00’a kadar atölyemde çalışıyorum. Sokakta bulduğum hamile kedi ve köpekleri atölyeme alıyorum. Güvenli bir şekilde doğumlarını gerçekleştirsinler diye. Ben ve arkadaşlarım her gün ulaşabildiğimiz onlarca sokak hayvanını besliyoruz. Sadece kedi köpek değil, kuş, at, eşek. Her türlü sokak hayvanına, ihtiyacı olan her canlıya biz koşmaya çalışıyoruz” dedi.
