Kedi mırlaması strese iyi geliyor Yapılan araştırmalar, kedilerin çıkardığı mırlama seslerinin insanı stresten arındıran bir etki yaptığını gösteriyor.
FRANSA’DA yapıları bir araÅŸtırma, kedi mırlamasının insanı stresten arındıran bir etki yaptığını ispatladı. Mırılü, hem kulak yoluyla hem de deriye yakın sinir uçları kanalıyla mutluluk veriyor. Sabalı gazetesinden Zeynep Pekkanın haberine göre, ToulouseluveterinerJean-Yves Gauchet, kedinin göğüs kafesinin boyutuna baÄŸlı olarak bu stres giderici etkinin çoÄŸaldığını saptadı. Gırtlaktan gelen titreÅŸim kediler arasında bir yatıştırma iÅŸareti olarak kullanılıyor ve kediler stresi diÄŸer hayvanlara göre iiç kat daha hızlı alabiliyor. Ayrıca bu terapi kulakla algılanan titreÅŸimle sınırlı kalmıyor. Ses kulak zarının yanı sıra deriye yakın bulunan sinir uçlarından geçiyor ve 20 ila 50 Heıtz arasında düşük bir frekans yayan bir uÄŸultu algılamamızı saÄŸlıyor. Bunun ardından pozitif düşünceler ve mutluluk beyne iletiliyor. 1950’de ABD’de yürütülen çalışmanın sonuçlarını haberleÅŸtiren saÄŸlık editörü Veronica Aiache, mırlama terapisinin anti stres etkisi olduÄŸunu, kan basıncını kontrol altına aldığını ve psikolojik olarak iyi hissettiren bir tür ilâç olduÄŸunu belirtti. Ayrıca gırtlaktan iletilen titreÅŸimlerin kemiÄŸin iyileÅŸmesini hızlandırdığı da fizyoterapistler tarafından belirlendi.
BEDÄ°ÃœZZAMAN:
KEDÄ°Â MIRMIRLARI ‘YÂRÂHÄ°M’ ZÄ°KRÄ° HÃœKMÃœNDEDÄ°R HATTÂ bir glin kedilere baktım; yalnız yemeklerini yediler, oynadılar yattılar. Hatırıma geldi, “Nasıl bu vazifesiz canavarcıklara mübarek denilir?” Sonra gece yatmak için uzandım. Baktım, o kedilerden birisi geldi, yastığıma dayandı, aÄŸzını kulağıma getirdi.
Sarîh bir surette, “Yâ Rahim, yâ Rahîm, yâ Rahim, yâ Rahim” diyerek, güya hatırıma gelen îtirazı ve tahkiri, taifesi nâmına reddedip yüzüme çarptı. Aklıma geldi, “Acaba ÅŸu zikir bııferde mi mahsustur, yoksa tâifesine mi âmmdır? Ve iÅŸitmek yalnız benim gibi haksız bir muterize mi münhasırdır, yoksa herkes dikkat etse bir derece iÅŸitebilir mi?” Sonra sabahleyin baÅŸka kedileri dinledim. Çendan onun gibi sarîh deÄŸil, fakat mlitefâvit derecede aynı zikri tekrar ediyorlar. Bidayette hır hırları arkasında “Yâ Rahim” fark edilir.
Git gide hır hırları, mırmırları aynı “Yâ Rahîm” olur.
Mahreçsiz, fasîh bir zikr-i hazin olur. AÄŸzını kapar, güzel “Yâ Rahim” çeker. Yanıma gelen ihvanlara hikâye ettim. Onlar dahi dikkat ettiler, “Bir derece iÅŸitiyoruz” dediler. (Yirmi Dördüncü Söz)
